سلام و درود برترين درود فرستندگان بر آستان مقدس و ملکوتي ات اماما.
در توصيف تو گاه واژه ها به جان دادن مي رسند و جملات خاضعانه فرياد عجز سر مي دهند.
در توصيف تو که سيد المتقين و رييس الموحديني و مظهر العجايبي و اسد الله الغالبي.
امام خوبي هاي عالم! عشق سرشار به تو را نه مي توان به زبان بيان کرد و نه مي توان با قلم نوشت.
مردي بر فراز قله هاي انسانيت و معرفت که تندباد جانسوز حادثه ها نه تنها تکانش نمي دهد، بلکه او را استوارتر نمايان مي سازد و تجلي روشني بخش تري به او مي بخشد.
گاه وقتي گوشه هاي کوچکي از زندگي ات در دنيايمان را که پر از فراز و نشيب بود، به تماشا مي نشينم نه در بغض که در حيرت فرو مي روم. اشک هايم نيز گاه از روي تحير جاري مي گردند.
فقط تجسم صحنه ي تازيانه خوردن همسرت که اتفاقا دختر رسول الله و همچنين باردار فرزندت بود و اين که تو در آن زمان چاره اي جز سکوت براي قوام اسلام نداشتي، کوه هاي پر صلابت صبر را فرو مي پاشد.
روي برگرداندن از دشمني که به رويت آب دهان انداخته بود و پس از کظم غيظ اقدام به مجازاتش براي کيفر نکردن حتي يک انسان براي ميل و لذت شخصي، خشم و خودخواهي را تحقير مي کند.
تجلي گاه معرفت و عدالت گري ات آنجاست که حتي بر قصاص عادلانه ي قاتلت اصرار مي ورزي و گذشت از گناه بي سابقه اش را شايسته تر مي شماري.
در وصف مردي سرودن که ضربت شمشير ملعوني را مقدمه ي رستگاري خويش مي داند و نداي «فزت و رب الکعبه» سر مي دهد، به حق کاري سخت و دشوار است.
نيت که سخن آخرم با مصداق کامل حق اين باشد که اماما! بارها گفته ام که جريان هاي تاريخي هيچگاه از بين نمي روند. خشم و تنفري نيز که کافران و حق ستيزان از تو داشته اند هنوز پابرجاست. با اين تفاوت که اکنون فرزندت و نائب بر حقش را هم آماج اين خشم و تنفر قرار داده اند.
امروز شيعيان و دوستداران تو و اسلام عزيز در يمن و هند همه روزه به خاک و خون کشيده مي شوند و و مدعيان دروغين حقوق بشر که گاه براي قتل يک حيوان بيانيه مي دهند، نه تنها سکوت نکرده اند بلکه از اين جنايات وحشيانه حمايت مي کنند.
اما اين اقدام هاي حق ستيزانه هرگز ما را از راه تو و الگوي شايسته ات، خاتم الانبياء، باز نمي دارد. چون مردي از سلاله ات که اهل ديار خمين بود، گفت:«هنگامي در درستي راهتان ترديد کنيد که دشمنانتان از شما راضي و خشنود باشند.»
درباره این سایت